Ah güzel evladım derdi annem
Martıların peşine düştüğümü bilseydi eğer
Hangisi daha evladır bilmiyorum bense
Uçurum mu! yoksa yar bahçesi?
Derken düşlerime su serpti yalnızlığım
Kar gördüm hem de
Tir tir titrerken buz kesen gecede
Alev alev yanan bir güne uyandım
Hayret!
yüreğimi hissediyordum
Oysa tipiye tutmuştu gece
Boşver…
Umursamıyorum bende zaten
Çoktandır deniz görmüşlüğümde yok üstelik
Kıyısız bir şehir nede olsa nefes aldığımız
Habire telaşlı insanlar
Herkes yağmura şemsiye açıyor
Kaçıyor ahmakıslatan da olsa
Rahmete şemsiye açılmazdı ya
Neyse…
Sünepe yığınların içindeyiz
Ellerimizde afişler
Kınından sıyrılmayan cesaretimizle buradayız!
Korkuları kuyu diplerine gömdükten sonra
Akıllıca geçtik köprülerden
Şimdi,
Rüyalarını süsle sen
Gül zarın has gülleriyle
Bekle gelecek/güzel günler…
Ve bir dua gönder
incinen
yüreğim,
çekilen
ah’ lar
için…
mrt/11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder